{yaaaaaaawn....}
-0- `lang `ya... ang tindi ng pagod na `to... -0-
-0- hm... (?) mag-isa lang ako?... antahimik naman... wala man lang ngumingiti sakin -0-
-0- arggghhh... ang hirap mag-type... lokong kamay to... pasmado kaya `toH? o puyat? -0-
{yaaaaaaawn...}
-0- uwi na `ko pagkatapos nito... pagod na `ko. bahala na sila gumawa ngprops dun... -0-
= hahayyyy...
= nakakapagod maging props-maker. akala ko "easy-easy" lang ang trabahong to...
= dapat ginamit ko na lang ang oras ko sa paggawa ng mga projects ko para mapirmahan naman ang clearance ko kahit isa...
= hahayyy... pagod na ko... di ko nga man lang nasungkit yung JACKPOT... pero ok na din. ayos na sakin yung mga consolation prizes, kahit sandali lang ang mga yun, malaking-malaking bagay na para sakin yun...
= di naman talaga ang paggawa ng props ang gusto kong ma-achieve...
= pero andami ko nang inexert na effort... di ko na pwede pang bitawan pa ang trabahong to...
pero totoo... alam mo.?. ang hirap talaga. di ko akalaing magagawa ko lahat ng to...
pero di lang naman talaga ang pagod at puyat ang kalaban ko...
» mahirap isipin na ginagawa mo ang isang bagay, hindi dahil sa bagay na yun...
minsan... ginagawa natin ang mga bagay, para sa ibang "dahilan"...
hindi naman talaga importante para sa atin ang ginagawa natin... yung "dahilan" ng
ginagawa natin ang talagang mahalaga...
mahirap noh?
ang ibig kong sabihin ay yung... {mamaya ko na lang itutuloy... may naalala ako eh.}
hahayyyy... pambihira talaga... ang pagod kong to... ang sarap nang ihiga sa malambot kong
kama... "wag kang lumuha... malambot ang iyong kama..." galing yun sa "tulog na"
grabeh... puyat pa kasi ako... ibang klase ang pagod na `to...
tumatagos sa heart, sa lungs, sa brain, sa kidneys... sa kasuluk-sulukan ng katawan ko
hanggang sa kaluluwa ko... para na kong nasa purgatory ngayon...
high na ko sa pintura, styro, alikabok... at kung anu-ano pa...
» oo. totoo. mahirap pag nagpapakahirap ka para sa isang tao...
lalo na pag di mo nakukuha ung jackpot...
JACKPOT - yun yung bagay na pinakagoal mo... yun yung pilit mong sinusungkit...
[ malapit na maubos ang oras ko... ]
>>>>>
sige... sinabi kong mahirap ang maging props-maker...
at nakakapagod ang magpuyat.
pero sa totoo lang... di naman puro masama ang nangyari sa props-making namin...
maliban sa mga consolation prizes na sobrang pinahahalagahan ko...
{hehehe... alam mo ba kung ano ang tinutukoy kong consolation prizes? secret ko na lang yun.}
nalaman kong:
> maganda pala ang night sky sa skul namin... (dun kasi kami nagpahinga sa bubong)
> pag sobrang kaba mo na dahil sa dami ng dapat pang gawin at sobrang konting oras,
nagiging mahirap ang mag-isip... pero ang sarap ng pakiramdam pag may dumadating
at tumutulong sa lahat ng gawain mo...
kay gusto ko sanang ialay ang huling part na to sa mga tumulong sa amin...
sa sobrang hirap kasi ng ginagawa namin, at sa sobrang pagod, di ko maiwasang maging
ganito ka thankful... parang OA, pero sa totoo lang... ito lang ang naisip kong paraan
para makapagpasalamat ng todo-todo...
sa sobrang pagod, ang sarap isipin na may mga taong handa pa ring tumulong, at magpuyat kasama mo. ang laki talaga ng pasasalamat ko sa kanila... di nila kami iniwan...
sa mga teachers, mga classmates, na nagpuyat para tumulong sa amin...
SALAMAT!!!
No comments:
Post a Comment